ömrümün tüm masallarına

hatırlıyorum
Ömrümün tüm masallarını
Masal gibi sonlar,
Efsane başlangıçlar,
Tıngır mıngır ilerleyen işkenceler...
Küçüktüm,her şey külkedisi masalındaki gibi gelirdi bana
Bir gün prensim gelip bulacaktı elbet
Yoktu başka ihtimal
Bunu tanrı fısıldamıştı kulağıma
Zaten aynamda öyle dedi 'sen masallardaki prenseslerden de güzelsin'
Mutluydum kurdelelerle ve bebeklerle dolu dünyamda....
Her şey bi anda oldu
Aniden anladım aynanın yalan söylediğini
Beynime batan iğnelerin sayısını sayamadım
emindim ama! iki elin parmaklarından fazlaydı
anlamadım önceleri etrafımda olanları
Ölümün soğuklunu hissettim sadece
şeytanın güldüğü an anladım her şeyi
Sonra...
Tüm bu kabuslar başladı
beynime kemiren bu sürüngenler geldi
Her şey herkes tiksindi benden
Kaçar oldular benden ve arkamda duran şeytandan
Ben melektim .rüzgar melegi biliyorum
bi gün yine tertemiz olacak içim
Terk edip gidecek o beni
Ama şimdi bedenimi uyuşturdular
beynimi ele geçirdiler sinsice
Gel prensim,
İstilaya uğradım gel kurtar beni!