ömrümün tüm masallarına

hatırlıyorum
Ömrümün tüm masallarını
Masal gibi sonlar,
Efsane başlangıçlar,
Tıngır mıngır ilerleyen işkenceler...
Küçüktüm,her şey külkedisi masalındaki gibi gelirdi bana
Bir gün prensim gelip bulacaktı elbet
Yoktu başka ihtimal
Bunu tanrı fısıldamıştı kulağıma
Zaten aynamda öyle dedi 'sen masallardaki prenseslerden de güzelsin'
Mutluydum kurdelelerle ve bebeklerle dolu dünyamda....
Her şey bi anda oldu
Aniden anladım aynanın yalan söylediğini
Beynime batan iğnelerin sayısını sayamadım
emindim ama! iki elin parmaklarından fazlaydı
anlamadım önceleri etrafımda olanları
Ölümün soğuklunu hissettim sadece
şeytanın güldüğü an anladım her şeyi
Sonra...
Tüm bu kabuslar başladı
beynime kemiren bu sürüngenler geldi
Her şey herkes tiksindi benden
Kaçar oldular benden ve arkamda duran şeytandan
Ben melektim .rüzgar melegi biliyorum
bi gün yine tertemiz olacak içim
Terk edip gidecek o beni
Ama şimdi bedenimi uyuşturdular
beynimi ele geçirdiler sinsice
Gel prensim,
İstilaya uğradım gel kurtar beni!

ben..

Çok yoruldum artık gördüklerimden ve göreceklerimden.Küçüktük siz yere düşüp kanatırken dizlerinizi benim bedenime her ana daha da batardı dikenler,her an başka biri ısırırdı kalbimi.Çok acı çeken vardı dünyada.Avuçları kanayan çok çocuk vardı ama benim avucumdan akan kanlar hepsininkinden daha da fazlaydı.sokuş ve haykırış...boş bir çizik ve yavaşça sızıp sel olan kanlarımı izleyerek büyüdüm ben.İçimden akan kan sığmadı odama taştı.Tüm evi kırmızıya boyadı,koyu kan kırmızısı...orasıda dar gelince yavaşça sızdı penceremden aşağıya akan kanlarım damla damla....Her damlada kinim,öfkem,nefretim,acılarım...kaldırımdan gecen insancıkların üzerine aktı sinsice.Değer değmez kıymetli hassas tenlerine,tüm pisliğim karışıverdi benliklerine ve kalplerine...
Evet,belkide tüm kötülüklerin sorumlusu benim.En büyük şeytan benim içimde filizlendi ama olmadı işte...Denedim bu pis kanı durdurmayı.Onu durdurmayı denedim.Yetmedi gücüm.Sonra yanlış isteğin peşinde olduğumu anladım.Karamanızla,pislenmenizle gurur duyuyorum artık.Beni dışlayan aşağılayan,ucube gören sizler beni bile geçtiniz..Aferin size.Artık tüm pislikler sizin hepsi sizin.Siz günden güne daha çok kararırken,ben akan kanlarımla temizleniyorum.Bak kanatlarıma! Görüyor musun?Kararmış kanatlarım beyaza yakın artık.Melek doğdum ben biliyorum.

artık bu dünyaya ne için geldiğimin bi önemi kalmadı....