Ben nefes alıyorum...
alıyorum...veriyorum.bu böyle sürüp gidiyor.
kimse bunu değerinin farkında değil.olağan bir şey herkes için.oysa ben her nefesin değerini ayrı ayrı biliyorum.

ben nefes alıyorum...
alıyorum...veriyorum.bu böyle sürüp gidiyor.
kimseden hiçbir şey beklemeden sadece kendim için,varlığıma duyduğum saygı için.
sadece kendim için yaşamaya devam ediyorum ben.kimsenin üzerinde hakkım yok,onlarında benim üzerimde olamayacağı gibi.bu yüzden tüm nefeslerim bana ait.

ben nefes alıyorum.
alıyorum...veriyorum.bu böyle sürüp gidiyor.
zaman durmaksızın akarken ben, kendimden bir adım öteye gidemiyorum.var olan ve bana ait olan hiçbir şeyi değiştiremiyorum.yitip gidenlerin kıymetini inatla yok sayıyorum.

ben nefes alıyorum.
alıyorum...veriyorum.bu böyle sürüp gidiyor.
aldığım her nefesin içi buram buram yalnızlık kokuyor.verdiğim her nefes ise varlığımdan kopup havaya karışıyor.


ben nefes alıyorum.
alıyorum...veriyorum.bu böyle sürüp gidiyor.
yaşadığım bu rutubetli odada kendimle baş başayım.kimseden merhamet dilemeyecek kadar gururlu yalnızlığım.kimseden af dileyemeyecek kadar yaralı bedenim.ben her nefesimi yok olmak için alırken,sadece izleyicilerle dolu etrafım.

ben nefes alıyorum
alıyorum...veriyorum.bu böyle sürüp gidiyor.
korkmuyorum artık şeytandan.her nefesimde nefesini hissediyorum oysa.
nefes aldığım her an ölüyorum ben.öldüğüm her ansa bir sonrakine uyanıyorum.ölüm pek bir şey ifade etmiyor artık benim için.

ben nefes alıyorum...
alıyorum veriyorum...bu böyle sürüp gidiyor.
kimse durduramıyor beni.tanrıya sığınmayalı çok olmuş.o da bırakmış beni kendi yalnızlığımla.tutunacak tek bir dalım kalmadı artık.tekliğimde boğulurken bile hala nefes alabiliyorum ben.aldığım her nefesin ayrı bir değeri var çünkü ben bunu biliyorum.

ben nefes alıyorum...
alıyorum...veriyorum.bu böyle sürüp gidiyor....